Iris Grootenboer

​

Van jongs af aan heb ik altijd een creatieve uitlaatklep nodig gehad. Wat begon met een passie voor tekenen, schilderen en kunst, groeide al snel uit tot een diepe wens om van creëren mijn beroep te maken. Op de middelbare school merkte een docent ooit op dat mijn werk zó gedetailleerd was, dat het hem hoofdpijn gaf – een opmerking waar ik stiekem trots op was. Juist in dat fijne, precieze handwerk kan ik mezelf volledig verliezen. Daar waar geduld en passie samenkomen, voel ik me op mijn plek.

​

Mijn creatieve reis begon met een studie aan het Grafisch Lyceum. Hoewel ik daar veel leerde over vormgeving, merkte ik tijdens mijn eerste oriëntatiestage al dat ik niet gelukkig werd van werken achter een scherm. Ik miste het fysieke contact met materialen, het werken met mijn handen, het ambacht. Die ontdekking leidde tot experimenten met metaal, en daarmee ontstond er iets dat veel dieper ging dan zomaar een interesse – het verlangen om goudsmid te worden.

​

Wat volgde was een leerzame en soms uitdagende tijd op de vakschool. Met vallen en opstaan, maar altijd met een duidelijke focus: ik wilde dit vak tot in de puntjes beheersen en mijn eigen pad volgen. Dat pad bracht me waar ik nu ben.

​

Goudsmeden bleek geen toevallige wending, maar een bestemming. In dit vak komt alles samen: mijn oog voor detail, liefde voor vorm en mijn behoefte aan creatieve expressie. Elk sieraad dat ik maak, krijgt mijn volledige aandacht – van het eerste idee op papier tot de laatste afwerking met de polijstschijf.

Mijn achtergrond in grafisch ontwerp is daarbij een waardevolle basis gebleven. Het helpt me vormen, lijnen en verhoudingen op een unieke manier te benaderen. Zo ontstaat een eigentijdse mix van ontwerp en ambacht: sieraden met karakter, met een verhaal – en met de hand én het hart gemaakt.